Podstawowa koncepcja drukowania
1. Drukowanie: Proces przetwarzania polegający na drukowaniu wzorów kwiatowych na materiałach tekstylnych przy użyciu barwników lub pigmentów o określonej trwałości barwienia.
2. Klasyfikacja odcisków
Celem drukowania jest głównie tkanina i przędza. Pierwsza metoda polega na przymocowaniu wzoru bezpośrednio do tkaniny, dzięki czemu wzór jest bardziej wyraźny. Druga metoda polega na wydrukowaniu wzoru na zbiorze przędz ułożonych równolegle i spleceniu tkaniny w celu uzyskania efektu mglistego wzoru.
3. Różnica między drukowaniem a barwieniem
(1) Farbowanie polega na równomiernym farbowaniu materiału tekstylnego w celu uzyskania jednego koloru. Drukowanie polega na drukowaniu jednego lub więcej kolorów na tym samym wzorze materiału tekstylnego, w rzeczywistości jest to lokalne barwienie.
(2) barwienie jest roztworem barwnika do barwnika, za pośrednictwem wody, aby zafarbować tkaninę. Drukowanie za pomocą zawiesiny jako medium barwiącego, barwnik lub pigmentowa pasta drukarska nadrukowana na tkaninie, po wysuszeniu, zgodnie z naturą barwnika lub koloru do parowania, oddawania barw i innych dalszych zabiegów, tak aby była barwiona lub utrwalona na włóknie, a na koniec po mydle, wodzie, usuń pływający kolor i pastę kolorystyczną w farbie, środki chemiczne.
4. Wstępna obróbka przed drukowaniem
Podobnie jak w przypadku procesu barwienia, tkanina musi zostać poddana wstępnej obróbce przed drukowaniem, aby uzyskać dobrą zwilżalność, dzięki czemu pasta barwiąca wnika równomiernie we włókno. Tkaniny z tworzyw sztucznych, takie jak poliester, czasami muszą być formowane cieplnie, aby zmniejszyć kurczenie się i odkształcanie podczas procesu drukowania.
5. Metoda drukowania
Według procesu drukowania, istnieje druk bezpośredni, druk antybarwieniowy i druk wyładowczy. Według sprzętu drukarskiego, istnieje głównie druk wałkowy, sitodrukdruki druk transferowy itp. Z metod drukowania wyróżnia się druk ręczny i druk mechaniczny. Druk mechaniczny obejmuje głównie sitodruk, druk wałkowy, druk transferowy i druk natryskowy, przy czym pierwsze dwa zastosowania są bardziej powszechne.
6. Metoda drukowania i jej cechy charakterystyczne
Drukowanie tkanin w zależności od sprzętu drukarskiego można podzielić na: sitodruk, druk wałkowy, druk termotransferowy, druk szablonów drewnianych, druk płyt pustych, barwienie metodą tie-dye, batik, druk rozpryskowy, druk malowany ręcznie itd. Istnieją dwie metody drukowania o znaczeniu komercyjnym: sitodruk i druk wałkowy. Trzecią metodą jest druk termotransferowy, który ma stosunkowo niewielkie znaczenie. Inne metody drukowania rzadko stosowane w produkcji tekstyliów to tradycyjny druk szablonów drewnianych, druk woskowy (czyli odporny na wosk), druk tie-dye przędzy i druk odporny. Wiele zakładów drukujących tekstylia wykorzystuje sitodruk i druk wałkowy do drukowania tkanin. Większość druku termotransferowego wykonywanego przez zakłady drukarskie jest również drukowana w ten sposób.
7. Tradycyjne techniki drukowania
(1) Drukowanie na szablonach drewnianych: metodadrukna tkaninie z wypukłego drewna.
(2) druk metodą typu hollow-type: dzieli się na trzy główne kategorie: druk metodą typu hollow-type z białą pastą antybarwnikową, druk metodą typu hollow-type z białą pastą antybarwnikową i druk kolorowy metodą typu hollow-type bezpośrednio.
(3) Drukowanie metodą tie-dye: Technika polegająca na zszyciu sznurka z pustym materiałem, wszyciu go w określoną fałdę i mocnym zawiązaniu po farbowaniu w celu uzyskania wzoru.
(4) Drukowanie batikowe: Na bawełnę, jedwab i inne tkaniny nanosi się wzory, a następnie farbuje lub maluje pędzlem te części tkaniny, które nie zawierają wosku. Następnie usuwa się plamy wosku wrzącą wodą lub specjalnymi rozpuszczalnikami, aby na tkaninie pojawiły się wzory.
(5) Drukowanie rozpryskowe: rozpryskuj lub pędzluj tkaninę jedwabną barwnikiem kwasowym według uznania, a następnie posypuj sito solą, gdy nie jest jeszcze suche, neutralizując sól i barwnik kwasowy, tworząc naturalny przepływ abstrakcyjnych wzorów na jedwabiu. Często stosowane w jedwabiu.
(6) Drukowanie ręczne: Metoda drukowania polegająca na bezpośrednim zanurzaniu pióra w barwniku w celu przedstawienia wzoru na tkaninie.
8. Sitodruk
Sitodruk obejmuje przygotowanie sita drukarskiego, sita drukarskiego (Sit używany do procesu drukowania był kiedyś wykonany z cienkiego jedwabiu, proces nazywa się sitodrukiem jest wykonany z nylonu, poliestru lub tkaniny drucianej o drobnych oczkach rozciągniętych na drewnianej lub metalowej ramie. Tkanina sitowa jest powlekana nieprzezroczystą, nieporowatą folią. W przypadku wzoru należy usunąć nieprzezroczystą folię, pozostawiając płytę sitową o drobnych oczkach, a ten obszar jest częścią, na której zostanie wydrukowany wzór. Większość komercyjnych tkanin sitowych jest najpierw powlekana folią światłoczułą, a następnie folia jest usuwana metodą światłoczułą, aby odsłonić wzór. Umieść sito nad tkaniną, która ma zostać wydrukowana. Wlej pastę drukarską do ramy drukarskiej i przeciśnij ją przez oczka sita za pomocą skrobaczki (narzędzie podobne do wycieraczki na przedniej szybie samochodu). Każdy kolor we wzorze drukowania wymaga osobnego sita, w celu wydrukowania innego koloru.
9. Sitodruk ręczny
Sitodruk ręczny jest komercyjnie produkowany na długich stołach (do 60 jardów). Zadrukowana rolka materiału jest rozprowadzana gładko na stole, a powierzchnia stołu jest wstępnie pokryta niewielką ilością lepkiego materiału. Następnie drukarka przesuwa ramę wzdłuż całego stołu, drukując jedną ramę na raz, aż tkanina zostanie całkowicie zadrukowana. Każda ramka odpowiada wydrukowanemu wzorowi. Szybkość produkcji tej metody wynosi 50-90 jardów na godzinę. Komercyjny sitodruk ręczny jest również stosowany w dużych ilościach do drukowania ciętych elementów. Wpłótnoproces drukowania, proces wytwarzania odzieży i proces drukowania są ze sobą powiązane.
Niestandardowe lub unikalne wzory są drukowane na elementach przed ich zszyciem. Ponieważ ręczny sitodruk może wytwarzać duże siatki ramowe dla dużych wzorów, tkaniny takie jak ręczniki plażowe, innowacyjne fartuchy z nadrukiem, zasłony i zasłony prysznicowe mogą być również drukowane tą metodą drukowania. Ręczny sitodruk jest również używany do drukowania ograniczonych ilości bardzo modnej odzieży damskiej i do drukowania małych partii produktów testowanych na rynku.
(1) Automatyczny sitodruk
Automatyczny sitodruk (lub płaski sitodruk) jest taki sam jak ręczny sitodruk, z tą różnicą, że proces jest zautomatyzowany, więc szybszy. Zadrukowana tkanina jest przenoszona przez szeroką gumkę do sita, zamiast być umieszczana na długim stole (jak w przypadku ręcznego sitodruku). Podobnie jak ręczny sitodruk, automatyczny sitodruk jest procesem przerywanym, a nie ciągłym.
W tym procesie tkanina przesuwa się pod sito, a następnie zatrzymuje się, a sito jest zarysowywane przez skrobaczkę (automatyczne skrobanie), po czym tkanina nadal przesuwa się pod następną ramą, z szybkością produkcji około 500 jardów na godzinę. Automatyczne sitodrukowanie może być stosowane tylko dla całej rolki tkaniny, pocięte kawałki zazwyczaj nie są drukowane w ten sposób. Jako komercyjny proces produkcyjny, ze względu na preferencję dla sitodruku kołowego o wyższej wydajności produkcji, wydajność automatycznego sitodruku (odnosząca się do sitodruku płaskiego) spada.
(2) Sitodruk rotacyjny
Sitodruk rotacyjny różni się od innych metod sitodruku na kilka ważnych sposobów. Sitodruk rotacyjny, podobnie jak drukowanie wałkowe opisane w następnej sekcji, jest procesem ciągłym, w którym zadrukowana tkanina jest transportowana przez szeroką gumkę pod ruchomym cylindrem. W sitodruku prędkość produkcji sitodruku kołowego jest najszybsza, większa niż 3500 jardów na godzinę. Użyj bezszwowej perforowanej siatki metalowej lub plastikowej. Największy okrąg ma ponad 40 cali obwodu, więc największy rozmiar kwiatu z tyłu jest również większy niż 40 cali. Wyprodukowano również maszyny do sitodruku rotacyjnego o ponad 20 zestawach kolorów, a ta metoda drukowania powoli zastępuje druk cylindryczny.
(3) Drukowanie wałkowe
Podobnie jak druk gazetowy, drukowanie wałkowe jest szybkim procesem, który może wyprodukować ponad 6000 jardów zadrukowanej tkaniny na godzinę. Tę metodę nazywa się również drukowaniem mechanicznym. W drukowaniu wałkowym wzór jest drukowany na tkaninie za pomocą grawerowanego miedzianego bębna (lub wałka). Miedziany bęben może być rzeźbiony w ściśle ułożone bardzo cienkie linie, dzięki czemu może drukować bardzo szczegółowe, miękkie wzory. Na przykład drobny, gęsty druk zwojowy Pelizli jest rodzajem wzoru drukowanego za pomocą drukowania wałkowego.
Grawerowanie cylindryczne powinno być całkowicie zgodne z projektem projektanta wzoru, a każdy kolor wymaga wałka grawerskiego (w przemyśle tekstylnym specjalne przetwarzanie druku, drukowanie pięcioma wałkami, drukowanie sześcioma wałkami itp., powszechnie używane do reprezentowania pięciu zestawów kolorów lub sześciu zestawów kolorów drukowanie wałkami). Drukowanie wałkowe jest najmniej używaną metodą produkcji druku masowego, a wydajność nadal spada z roku na rok. Ta metoda nie byłaby ekonomiczna, gdyby ilości produkowane dla każdego wzoru nie były bardzo duże.
(4) Druk termotransferowy
Zasada druku termotransferowego jest nieco podobna do metody druku transferowego. W druku termotransferowym wzór jest najpierw drukowany na papierze zawierającym barwniki dyspersyjne i tusze drukarskie, a następnie zadrukowany papier (znany również jako papier transferowy) jest przechowywany do wykorzystania w zakładach drukujących tekstylia. Gdy tkanina jest drukowana, maszyna do druku termotransferowego sprawia, że papier transferowy i niezadrukowana strona do strony przylegają do siebie i przechodzi przez maszynę w temperaturze około 210 ° C (400T), w tak wysokich temperaturach barwnik na papierze transferowym sublimuje i przenosi na tkaninę, kończąc proces drukowania bez dalszego przetwarzania. Proces jest stosunkowo prosty i nie wymaga wiedzy specjalistycznej niezbędnej w produkcji druku wałkowego lub sitodruku rotacyjnego. Barwniki dyspersyjne są jedynymi barwnikami, które mogą sublimować, a w pewnym sensie jedynymi barwnikami, które mogą przenosić ciepło kwiatów, więc proces ten może być stosowany tylko na tkaninach składających się z włókien, które mają powinowactwo do takich barwników, w tym włókien octanowych, włókien akrylonitrylowych, włókien poliamidowych (nylon) i włókien poliestrowych.
(5) Drukowanie strumieniowe
Drukowanie strumieniowe polega na rozpylaniu małych kropel barwnika i utrzymywaniu ich w dokładnej pozycji tkaniny, dysza i formowanie wzoru używane do rozpylania barwnika mogą być kontrolowane przez komputer i mogą uzyskać złożone wzory i precyzyjne cykle wzorów. Drukowanie strumieniowe eliminuje opóźnienia i koszty związane z wałkami grawerującymi i wytwarzaniem sit, co stanowi przewagę konkurencyjną na szybko zmieniającym się rynku tekstylnym.
System druku strumieniowego jest elastyczny i szybki, a także może szybko zmieniać się z jednego wzoru na drugi. Drukowane tkaniny nie są naprężane (tj. wzór nie jest zniekształcany przez rozciąganie), a powierzchnia tkaniny nie jest zwijana, co eliminuje potencjalne problemy, takie jak meszek lub runo. Jednak ten proces nie może drukować drobnych wzorów, kontur wzoru jest rozmyty. Obecnie metoda druku strumieniowego jest prawie stosowana do drukowania dywanów i nie jest ważnym procesem w przypadku drukowania tekstyliów odzieżowych. Jednak dzięki badaniom i rozwojowi technologii sterowania mechanicznego i elektronicznego sytuacja ta może się zmienić.
Czas publikacji: 22-01-2025