Najczęściej używany element garderobytkanina tkackaJest to krosno w formie czółenka, w którym przędza jest formowana poprzez przesunięcie długości i szerokości geograficznej. Jego organizacja generalnie obejmuje trzy kategorie: płaskie, skośne i satynowe, oraz ich zmienną organizację (w czasach współczesnych, ze względu na zastosowanie krosna bezczółenkowego, tkanie takich tkanin nie wykorzystuje formy czółenka, ale tkanina nadal jest tkana czółenkowo). Począwszy od składników tkaniny bawełnianej, jedwabnej, wełnianej, lnianej, tkaniny z włókien chemicznych oraz ich mieszanek i tkanin, zastosowanie tkanin w odzieży, zarówno w różnorodności, jak i w ilości produkcji. Ze względu na różnice w stylu, technologii, stylu i innych czynnikach, istnieją duże różnice w procesie przetwarzania i sposobach przetwarzania. Poniżej przedstawiono podstawową wiedzę na temat ogólnego przetwarzania odzieży tkanej.
(1) Proces produkcji odzieży tkanej
Materiały powierzchniowe podlegają kontroli technologicznej w fabryce, wycinaniu i przyszywaniu guzików, kontroli pakowania, magazynowania lub wysyłki odzieży.
Po wejściu tkaniny do fabryki należy sprawdzić ich ilość, wygląd i jakość wewnętrzną. Dopiero po spełnieniu wymagań produkcyjnych można je wprowadzić do eksploatacji. Przed rozpoczęciem produkcji masowej należy najpierw przeprowadzić przygotowanie techniczne, w tym opracowanie arkusza procesowego, płyty próbnej i produkcję próbnej odzieży. Próbna odzież może wejść do kolejnego procesu produkcyjnego dopiero po potwierdzeniu przez klienta. Tkaniny są cięte i zszywane w półprodukty. Po przetworzeniu niektórych tkanin wahadłowych w półprodukty, zgodnie ze specjalnymi wymaganiami procesowymi, muszą one zostać posortowane i poddane obróbce, takiej jak pranie odzieży, piaskowanie odzieży, obróbka z efektem skręcania itp., a na koniec przejść przez proces pomocniczy i proces wykańczania, a następnie zapakowane i przechowywane po przejściu kontroli.
(2) Cel i wymagania kontroli tkanin
Jakość dobrych tkanin jest ważnym elementem kontroli jakości gotowych produktów. Kontrola i ocena jakości dostarczanych tkanin może skutecznie poprawić jakość odzieży.
Kontrola tkaniny obejmuje zarówno wygląd zewnętrzny, jak i jakość wewnętrzną. Głównym kryterium oceny wyglądu tkaniny jest brak uszkodzeń, plam, wad splotu, różnic w kolorze itp. Podczas kontroli tkaniny pod kątem piasku należy również zwrócić uwagę na ewentualne ślady piasku, martwe zgrzewy, pęknięcia i inne wady powstałe w wyniku mycia piaskiem. Wady wpływające na wygląd tkaniny należy oznaczyć znakami podczas kontroli i unikać ich podczas cięcia.
Jakość wewnętrzna tkaniny obejmuje głównie kurczliwość, trwałość koloru i gramaturę (m, uncje). Podczas pobierania próbek inspekcji należy wyciąć reprezentatywne próbki różnych odmian i kolorów do testów, aby zapewnić dokładność danych.
Jednocześnie należy sprawdzić materiały pomocnicze wchodzące do fabryki, takie jak stopień kurczenia się elastycznego pasa, trwałość przylegania warstwy klejącej, stopień gładkości zamka itp. Materiały pomocnicze, które nie spełniają wymagań, nie zostaną oddane do eksploatacji.
(3) Główny przepływ pracy przygotowania technicznego
Przed rozpoczęciem produkcji masowej personel techniczny powinien najpierw przeprowadzić solidne przygotowanie techniczne. Przygotowanie techniczne obejmuje trzy etapy: opracowanie arkusza technologicznego, wykonanie próbki papieru oraz wykonanie próbki odzieży. Przygotowanie techniczne jest ważnym elementem zapewniającym płynny przebieg produkcji masowej i spełnienie wymagań klienta przez produkt końcowy.
Karta procesu to dokument pomocniczy w procesie obróbki odzieży. Zawiera szczegółowe wymagania dotyczące specyfikacji, szycia, prasowania, wykańczania i pakowania itp., a także wyjaśnia szczegóły, takie jak rozmieszczenie akcesoriów odzieżowych i gęstość ścieżek szycia, patrz Tabela 1-1. Wszystkie procesy w procesie obróbki odzieży powinny być przeprowadzane ściśle zgodnie z wymaganiami karty procesu.
Produkcja próbek wymaga dokładnego rozmiaru i pełnej specyfikacji. Linie konturowe poszczególnych części muszą być dokładnie dopasowane. Na próbce należy oznaczyć numer odzieży, część, specyfikację, kierunek splotu jedwabiu oraz wymagania jakościowe, a próbka kompozytowa powinna zostać wytłoczona w odpowiednim miejscu łączenia.
Po sporządzeniu arkusza procesu i przygotowaniu próbki, można rozpocząć produkcję małych partii próbek odzieży, a ewentualne rozbieżności można skorygować na czas, zgodnie z wymaganiami klienta i procesem, a także rozwiązać problemy technologiczne, co pozwala na sprawne przeprowadzenie operacji przepływu masowego. Próbka stała się jedną z ważnych podstaw kontroli po stronie klienta.
(4) Wymagania dotyczące procesu cięcia
Przed cięciem należy sporządzić schemat rozładunku zgodnie z próbką. „Kompletny, rozsądny i oszczędny” to podstawowa zasada rozładunku. Główne wymagania procesowe w procesie cięcia są następujące:
(1) W momencie holowania należy dokonać odpowiedniej ilości i zwrócić uwagę na to, aby uniknąć usterek.
(2) W przypadku różnych partii tkanin barwionych lub piaskowanych, należy je ciąć partiami, aby zapobiec zjawisku różnicy kolorów na tej samej odzieży. W przypadku występowania różnicy kolorów w tkaninie, należy usunąć różnicę kolorów.
(3) Podczas rozładowywania materiałów należy zwrócić uwagę, czy jedwabne włókna tkaniny i kierunek włókien odzieży spełniają wymagania procesu. W przypadku tkanin aksamitnych (takich jak aksamit, welur, sztruks itp.) nie należy rozładowywać materiałów w odwrotnym kierunku, ponieważ może to wpłynąć na głębię koloru odzieży.
(4) W przypadku tkaniny w kratę należy zwrócić uwagę na wyrównanie i umiejscowienie prętów w każdej warstwie, aby zapewnić spójność i symetrię prętów na ubraniu.
(5) Cięcie wymaga precyzji, prostych i gładkich linii. Nawierzchnia nie powinna być zbyt gruba, a górna i dolna warstwa tkaniny nie powinny być przecinane.
(6) Wytnij nóż zgodnie ze wzorem.
(7) Należy zwrócić uwagę, aby nie wpłynąć na wygląd odzieży podczas stosowania oznakowania otworów stożkowych. Po odcięciu należy policzyć ilość i sprawdzić tabletki, a następnie spakować je zgodnie ze specyfikacją odzieży, z dołączonym numerem identyfikacyjnym, częściami i specyfikacją.
(5) Szycie i szycie jest centralnym procesemobróbka odzieżySzycie odzieży można podzielić na maszynowe i ręczne, w zależności od stylu i techniki wykonania. Proces szycia i przetwarzania obejmuje realizację przepływu operacji.
Zastosowanie podszewki klejowej w przetwórstwie odzieży jest coraz powszechniejsze. Jej zadaniem jest uproszczenie procesu szycia, ujednolicenie jakości odzieży, zapobieganie deformacjom i marszczeniu oraz odgrywanie pewnej roli w modelowaniu odzieży. W przypadku tkanin włókninowych, tkanych i dzianin jako materiału bazowego, zastosowanie podszewki klejowej należy dobrać do rodzaju tkaniny i jej części, a także precyzyjnie określić czas, temperaturę i ciśnienie, aby uzyskać lepsze rezultaty.
Podczas produkcji odzieży tkanej szwy są łączone według pewnego prawa, tworząc mocną i piękną nić.
Ślad można podzielić na cztery następujące typy:
1. Ślad sznurka łańcuszkowego Ślad sznurka łańcuszkowego wykonany jest z jednego lub dwóch szwów. Pojedynczy szew. Jego zaletą jest to, że liczba linek użytych w jednostce długości jest mała, ale wadą jest to, że zwolnienie blokady krawędzi nastąpi, gdy linka łańcuszkowa zostanie zerwana. Nić podwójnego szwu nazywana jest podwójnym szwem łańcuszkowym, który jest wykonany z igły i sznurka haczykowego, jego elastyczność i wytrzymałość są lepsze niż nici zabezpieczającej i nie jest łatwo rozproszyć się w tym samym czasie. Pojedyncza linia śladu łańcuszkowego jest często stosowana w dole kurtki, szwie spodni, barku marynarki garnituru itp. Podwójna linia śladu łańcuszkowego jest często stosowana w szwie krawędzi szwu, szwie tylnym i bocznym spodni, elastycznym pasku i innych częściach o większej rozciągliwości i sile.
2. Linia szwu blokującego, znana również jako linia szwu wahadłowego, jest połączona dwoma szwami w szwie. Oba końce szwu mają ten sam kształt, a jego rozciągliwość i elastyczność są słabe, ale szew górny i dolny są blisko siebie. Linia szwu blokującego jest najczęściej stosowanym rodzajem linii szwu, często używanym do zszywania dwóch kawałków materiału szewnego, np. do zszywania krawędzi, szycia, pakowania itp.
3. Ślad szwu owijanego to nić umieszczona na krawędzi szwu za pomocą szeregu szwów. W zależności od liczby śladów szwów (pojedynczy szew, podwójny szew… Sześcio-ściegowy szew owijany). Jego cechą charakterystyczną jest to, że krawędź szytego materiału jest owinięta, co zapobiega zwijaniu się krawędzi tkaniny. Gdy szew jest rozciągnięty, może wystąpić pewien stopień wzajemnego przenoszenia między linią powierzchni a linią dolną, dzięki czemu szew jest bardziej elastyczny, dlatego jest szeroko stosowany na krawędziach tkaniny. Szwy trój- i cztero-nitkowe są najczęściej stosowanymi tkaninami odzieżowymi. Szwy pięcio- i sześcio-nitkowe, znane również jako „ścieżki kompozytowe”, składają się ze szwu dwu- i trój- lub cztero-nitkowego. Jego największą cechą jest duża wytrzymałość, którą można łączyć i owijać jednocześnie, aby poprawić gęstość śladów szycia i wydajność produkcji.
4. Ślad szwu składa się z więcej niż dwóch igieł i zakrzywionej nici haczykowej, przeplatanych jedna przez drugą, a czasami z przodu dodawana jest jedna lub dwie nici ozdobne. Ślad szwu charakteryzuje się wytrzymałością, dobrą rozciągliwością i gładkim szwem, który w niektórych przypadkach (np. podczas szycia) może również zapobiegać zaginaniu się krawędzi materiału.
Sposób wykonania podstawowego ściegu przedstawiono na rysunku 1-13. Oprócz szycia podstawowego, istnieją również metody obróbki, takie jak składanie i haftowanie, w zależności od stylu i technologii. Wybór igły, nici i gęstości ścieżki igły w szyciu odzieży tkanej powinien uwzględniać wymagania dotyczące tekstury tkaniny i procesu.
Igły można klasyfikować według „rodzaju i liczby”. Ze względu na kształt, ściegi można podzielić na S, J, B, U i Y, odpowiadające różnym rodzajom materiałów i użyciu odpowiedniego rodzaju igły.
Grubość ściegów stosowanych w Chinach jest określana liczbą, a wraz ze wzrostem liczby ściegów ich grubość rośnie. W obróbce odzieży stosuje się zazwyczaj ściegi od 7 do 18, a do różnych tkanin odzieżowych stosuje się różne ściegi o różnej grubości.
Zasadniczo, dobór ściegów powinien być zgodny z fakturą i kolorem materiału odzieżowego (szczególnie w przypadku wzorów dekoracyjnych). Do szwów zazwyczaj stosuje się nici jedwabne, bawełniane, bawełniano-poliestrowe, poliestrowe itp. Wybierając ściegi, należy również zwrócić uwagę na ich jakość, taką jak trwałość koloru, kurczliwość, wytrzymałość itp. Do wszystkich tkanin należy stosować szwy standardowe.
Gęstość śladu igły to gęstość na końcu igły, mierzona liczbą szwów w promieniu 3 cm od powierzchni tkaniny i wyrażona liczbą dziurek w 3-centymetrowej warstwie tkaniny. Standardowa gęstość śladu igły w obróbce odzieży tkanej.
Szycie odzieży wymaga starannego i estetycznego wykonania, bez asymetrii, krzywizn, przecieków, błędnych szwów i innych niedoskonałości. Podczas szycia należy zwrócić uwagę na wzór splotu i symetrię. Szew powinien być jednolity i prosty, gładki i gładki; styczna powierzchni odzieży musi być płaska, bez zmarszczek i drobnych zagięć; szew powinien być w dobrym stanie, bez linii przerywanej i linii płynnej, a ważne elementy, takie jak końcówka kołnierzyka, nie powinny być podszyte drutem.
(6) klamra z dziurką od klucza
Otwór na zamek i klamra z gwoździem w odzieży są zazwyczaj produkowane maszynowo. Klamry z oczkiem dzielą się na płaskie i oczkowe, w zależności od kształtu, powszechnie znane jako oczka do spania i gołębie.
Proste oczka są powszechnie stosowane w koszulach, spódnicach, spodniach i innych cienkich produktach odzieżowych.
Oczy feniksa są najczęściej używane w kurtkach, garniturach i innych grubych tkaninach z kategorii płaszczy.
Przy otwieraniu zamka należy zwrócić uwagę na następujące punkty:
(1) Czy położenie zakrętu obręczy jest prawidłowe.
(2) Czy wielkość oczka guzika jest dopasowana do rozmiaru i grubości guzika.
(3) Czy otwór na dziurkę od guzika jest dobrze wycięty.
(4) Materiał odzieżowy jest elastyczny lub bardzo cienki, dlatego należy rozważyć zastosowanie otworu na zamek w wewnętrznej warstwie wzmocnienia z tkaniny. Przyszycie guzika powinno odpowiadać położeniu punktu styku, w przeciwnym razie guzik nie spowoduje jego zniekształcenia i przekoszenia. Należy również zwrócić uwagę na to, czy ilość i wytrzymałość linii zszywek są wystarczające, aby zapobiec odpadaniu guzika, oraz czy liczba klamer na odzieży z grubego materiału jest wystarczająca.
(Siedem) gorących ludzi często używa „trzypunktowego szycia siedmiu punktów gorących” do mocnego dopasowania gorąca jest ważnym procesem w przetwarzaniu odzieży.
Prasowanie ma trzy główne funkcje:
(1) Usuń zagniecenia z ubrań poprzez spryskanie i prasowanie, a następnie spłaszcz pęknięcia.
(2) Po obróbce polegającej na nadaniu ubraniu kształtu na gorąco, należy nadać mu płaski, plisowany wygląd i proste linie.
(3) Użyj umiejętności prasowania „powrotnego” i „pociągającego”, aby odpowiednio zmienić kurczenie się włókien oraz gęstość i kierunek organizacji tkaniny, ukształtować trójwymiarowy kształt odzieży, aby dostosować się do wymagań kształtu ciała człowieka i stanu aktywności, dzięki czemu odzież osiągnie cel pięknego wyglądu i wygody noszenia.
Cztery podstawowe czynniki wpływające na prasowanie tkanin to: temperatura, wilgotność, ciśnienie i czas. Temperatura prasowania jest głównym czynnikiem wpływającym na efekt prasowania. Kluczowym problemem w procesie ubierania się jest dobranie odpowiedniej temperatury prasowania dla różnych tkanin. Temperatura prasowania jest zbyt niska, aby osiągnąć pożądany efekt; może to spowodować uszkodzenie tkaniny.
Temperatura prasowania wszystkich rodzajów włókien, a także czas kontaktu, prędkość ruchu, nacisk prasowania, rodzaj pościeli, grubość pościeli i wilgotność mają wpływ na wiele czynników.
Podczas prasowania należy unikać następujących zjawisk:
(1) Zorza polarna i oparzenia na powierzchni odzieży.
(2) Na powierzchni ubrania pozostały drobne zmarszczki, bruzdy i inne uszkodzenia powstałe w wyniku przegrzania.
(3) Występują wycieki i gorące części.
(8) Kontrola odzieży
Kontrola odzieży powinna obejmować cały proces produkcji, od krojenia, szycia, zapinania na zatrzask, przez wykańczanie, po prasowanie. Przed pakowaniem i magazynowaniem, gotowe produkty powinny zostać poddane pełnej kontroli jakości.
Główne elementy kontroli produktu gotowego obejmują:
(1) Czy styl jest taki sam jak w próbce potwierdzającej.
(2) Czy rozmiar i specyfikacje spełniają wymagania określone w karcie procesu i próbce odzieży.
(3) Czy szew jest wykonany prawidłowo i czy szycie jest równe i równe.
(4) sprawdź, czy ubranie z tkaniny paskowej jest prawidłowe.
(5) czy włókna jedwabiu są prawidłowe, czy na tkaninie nie ma żadnych defektów, czy występuje ropa.
(6) Czy w przypadku tej samej odzieży występuje problem różnicy kolorów.
(7) Czy prasowanie jest dobre.
(8) Czy warstwa klejąca jest trwała i czy występuje zjawisko wnikania kleju.
(9) Czy głowica przewodu została naprawiona.
(10) Czy dodatki odzieżowe są kompletne.
(11) Czy oznaczenie rozmiaru, oznaczenie prania i znak towarowy na odzieży są zgodne z rzeczywistą zawartością towaru i czy ich położenie jest prawidłowe.
(12) Czy ogólny krój ubrania jest dobry.
(13) Czy opakowanie spełnia wymagania.
(9) Opakowanie i przechowywanie
Opakowania odzieży można podzielić na dwa rodzaje: wiszące i pakowane, które ogólnie dzielą się na opakowania wewnętrzne i opakowania zewnętrzne.
Opakowanie wewnętrzne oznacza zapakowanie jednego lub kilku elementów odzieży w gumowy worek. Numer i rozmiar odzieży powinny być zgodne z oznaczeniami na gumowym worku, a opakowanie powinno być gładkie i estetyczne. Niektóre specjalne style odzieży powinny być pakowane w specjalny sposób, na przykład ubrania skręcane, które należy zapakować w formie wyciśniętej, aby zachować ich styl.
Opakowanie zewnętrzne jest zazwyczaj pakowane w kartony, zgodnie z wymaganiami klienta lub instrukcjami zawartymi w arkuszu technologicznym. Opakowanie ma zazwyczaj postać mieszanego kodu kolorystycznego, pojedynczego kodu kolorystycznego niezależnego, pojedynczego kodu kolorystycznego mieszanego oraz czterech rodzajów mieszanego kodu kolorystycznego niezależnego. Podczas pakowania należy zwrócić uwagę na kompletność towaru oraz dokładne zestawienie kolorów i rozmiarów. Na opakowaniu zewnętrznym należy nanieść znak wskazujący klienta, port wysyłki, numer opakowania, ilość, pochodzenie itp., aby upewnić się, że zawartość jest zgodna z rzeczywistym towarem.
Czas publikacji: 25 maja 2024 r.
